Nowe zasady

Po latach (!) żarliwych sporów i dyskusji w gronie naszej skoczniołazowskiej ekipy, wreszcie ustaliliśmy nowe reguły liczenia skoczni. Zmianie uległa kontrowersyjna zasada, dotycząca jednokrotnego zaliczania skoczni, nawet po ponownym jej odwiedzeniu po gruntownej przebudowie. 

Dotychczasowe zasady, których trzymał się nasz tercet ja-Maciek-Artur (oraz zaprzyjaźnieni z nami aspiranci), opierały się na moim tekście Jak liczyć skocznie sprzed dwóch lat. Ponieważ zbyt często zadawaliśmy sobie pytanie "kiedy przebudowana skocznia staje się nową skocznią?", w końcu trzeba było dojść do porozumienia i ustalić konkretną odpowiedź. Wszak nikt chyba nie ma wątpliwości, że traktowanie np. "starej Malinki" i nowej skoczni im. Małysza w Wiśle jako tego samego obiektu niekoniecznie jest intuicyjne i system "pojedynczego" liczenia może być krzywdzący dla tych skoczniołazów, którzy odwiedzili zarówno stary, jak i nowy obiekt.

Na zmianach najwięcej zyskał Maciek, który miał okazję być w Planicy zarówno przed, jak i po przebudowie kompleksu tamtejszych skoczni. Mnie "doszły" nowa Wisła-Malinka (+1) i nowy kompleks w Wiśle-Centrum (+3). Zgodnie z ustaleniami opisanymi w tekście Stołeczne znaleziska, od swojego licznika odejmuję błędnie zlokalizowaną w 2011 roku skocznię na Agrykoli w Warszawie (-1). 

• Aktualna lista zaliczonych przeze mnie skoczni

Choć wszystko to brzmi bardzo poważnie, należy pamiętać, że skoczniołazostwo jest dla nas przede wszystkim dobrą zabawą. Wewnętrzna rywalizacja dodaje jednak tej zabawie smaczku :)

Nowe zasady:

§1 Skocznia

1. Za jedną skocznię uznaje się każdy z osobna, składający się z własnego rozbiegu, oraz osobnego lub wspólnego dla kilku rozbiegów zeskoku, czynny obiekt służący do uprawiania skoków narciarskich, samodzielny lub stanowiący element kompleksu skoczni, budowany profesjonalnie, w wybranych przypadkach także budowany amatorsko – jeśli profil rozbiegu i zeskoku ma cechy profesjonalnego, posiada stałe elementy konstrukcyjne lub stałe wyprofilowanie i umożliwia oddawanie skoków na profesjonalnym sprzęcie.

2. W przypadku skoczni nieczynnych, analogicznie stosuje się zasady z pkt. 1, przy zastrzeżeniu, że za możliwą do zaliczenia skocznię nieczynną uznaje się obiekt, po którym istnieją i są możliwe do wskazania, bez wątpliwości co do oryginalnego przeznaczenia, pozostałości. Pozostałości są zdefiniowane w pkt. 3.

3. Pozostałością mogą być: znajdujące się w oryginalnym umiejscowieniu lub jego pobliżu elementy konstrukcyjne związane z dowolną podstawową częścią skoczni (przykładowo: fundamenty lub podpory konstrukcji rozbiegu, próg lub jego fragmenty, sztuczne podłoże zeskoku) lub ukształtowanie terenu wynikające z profilowania rozbiegu lub zeskoku. Pozostałości mogą mieć charakter całościowy lub fragmentaryczny.

§2 Zaliczenie skoczni

1. Skoczniołaz może dodać skocznię do licznika zaliczonych obiektów wówczas, jeśli odwiedzi dowolne miejsce na jej terenie (rozbieg, próg, zeskok, wybieg, trybuny, wieża sędziowska).

2. Jeśli teren skoczni jest ogrodzony w sposób niemożliwy lub bardzo trudny do sforsowania, tak z powodu ograniczeń fizycznych, jak i prawnych, skocznię można dodać do licznika zaliczonych, jeśli odwiedzi się miejsce tuż za ogrodzeniem, pozwalające na dobry ogląd terenu skoczni ze stosunkowo bliskiej odległości.

3. Zaliczenie skoczni uwiarygadniać powinna dokumentacja fotograficzna.

§3 Kwestie sporne

1. Jeżeli skocznia narciarska zostaje przebudowana, możliwość jej dodania po raz drugi do licznika zaliczonych obiektów określana jest na podstawie zasady 75%, określonej w pkt. 2.

2. Skocznia staje się nowym, możliwym do ponownego policzenia obiektem wówczas, gdy zostaje przebudowana w 75%, przy założeniu że rozbieg stanowi 75% skoczni, a zeskok - 25%. Wystarczy więc całkowita przebudowa rozbiegu, nawet bez jakichkolwiek prac na zeskoku, żeby powstał nowy obiekt możliwy do ponownego policzenia.

3. Wartość procentowa zmian na skoczni jest uznaniowa. Jeśli przy modernizacji rozbiegu lub zeskoku pozostawiane są fragmenty będące dotychczasową częścią skoczni (np. próg, fragment rozbiegu, fragment zeskoku), nie można uznać, że dana składowa (rozbieg/zeskok) została przebudowana w 100%.

Tabela przykładowych zależności wg zasady 75%:

4. Skocznię w budowie lub nieukończoną, można dodać do licznika zaliczonych skoczni w momencie, w którym teren rozbiegu i zeskoku jednocześnie są już odpowiednio wyprofilowane, przynajmniej w 75%.

5. Odwiedzenie terenu musi odbyć się ze świadomością istnienia na nim skoczni, to znaczy, że jeśli teren jest eksplorowany bez przekonania co do jego przeznaczenia do skoków narciarskich, nie można dodać skoczni do licznika zaliczonych. Jeśli już po eksploracji uda się potwierdzić istnienie skoczni w danym miejscu, dodanie do licznika jest możliwe dopiero po ponownym odwiedzeniu tego terenu.

6. Jako skoczni nie traktuje się małych obiektów mobilnych przeznaczonych dla dzieci. Większe skocznie tymczasowe lub przenośne mogą być zaliczone jednokrotnie, niezależnie od lokalizacji ich umiejscowienia.

7. Wszelkie sporne kwestie dotyczące dodawania skoczni do licznika zaliczonych, należy rozstrzygać kolegialnie, uwzględniając charakter i historię konkretnego miejsca.